Tim Grimm & Sergio Webb

Remember The Greats By Being One

Als we Tim weer op bezoek hebben is het net of je broer die geëmigreerd is, weer eens een bezoek brengt aan zijn thuisland. De hele familie wordt besproken. Je begint gewoon te praten waar je de vorige keer gestopt bent. Als dan ook nog neef Sergio meekomt is het compleet. De metafoor van de familie die weer eens gezamenlijk aan het diner zit was deze keer meer dan passend. De aanwezigheid van Sergio bracht ook warme herinneringen naar boven aan David Olney van wie hij vaak de vaste begeleider was op het In the Woods podium. Zo kwamen nog meer namen voorbij als Eric Taylor, Greg Trooper, Jimmy Lafave. Allemaal leden van de familie die er niet meer zijn. Dit verdrietige gegeven in combinatie met een fijn weerzien en mooie muziek zorgde niet voor een bedrukte stemming maar een goede vibe. Misschien melancholie. In de song Dreaming Of King Lear gaf Tim expliciet aandacht aan die legacy. Inmiddels kunnen we constateren dat hij zonder dat hij dat ooit zelf zou beweren, ook onderdeel is van deze legacy. Een ware held toont respect voor de legacy en in die categorie valt Tim. Elke keer verrast hij weer met zijn karakteristieke stem, prachtige verhalen over gewone mensen en zijn gitaar techniek. Schijnbaar moeiteloos loodst hij je door een avond luisteren, die voorbij is voor dat je het door hebt. Sergio is de man die liever buiten de schijnwerpers blijft en de songs voorziet van de juiste begeleiding. Wat kun je toch veel geluiden halen uit een gitaar.  Maar toen het zover was dat hij wel mocht schitteren met twee songs deed hij dit met verve. Een prachtige song van Olney en song over de Britse evenknie van Evil Knievel, die overigens minder succesvol was dan Knievel.

Bespiegelingen ten over met betrekking tot het gewone leven zowel recent als lang terug. Tim heeft voor deze toer een goedkope kleine auto gehuurd. Voor Amerikaanse begrippen heel klein. Naast het ontbreken van allerlei moderne snufjes, ontbreekt de cd-speler of een blue tooth aansluiting. Na enkele pogingen om een Nederlandse muziekzender te vinden die iets laat horen wat Sergio en Tim kan bekoren, geven ze het op. Sergio merkt dan op als hij naar buiten kijkt: “I prefer the sound of wheels hitting the road”. Tim merkt op dat hij zo kan genieten van Nederland, vooral het platteland, dat zo lijkt op zijn home state Indiana. De weilanden met de grazende koeien. Het mooist vindt hij de kaarsrechte bomenrijen langs de weilanden alsof die met een meetlat zijn uitgezet. Hij vermoed dat het beetje Nederlandse bloed wat nog door zijn aderen stroomt, daar debet aan is.

De eerste set speelde Tim zijn laatste album integraal en in de tweede set greep hij terug op zijn back catalogue. Elke song is een verhaal apart en te veel voor een bondige recensie. Maar als je het overlijden van je vader kunt omzetten in een eenvoudig verhaal over laarzen in een doos in de kast. Dan ben je een poetic champion. Een exemplarisch voorbeeld van zijn kunnen. Bij het afscheid zeiden we tegen elkaar. “Laten we dit blijven doen zolang het nog kan”. Al die helden indachtig die er niet meer zijn.

1. The Leaving
2. Lonesome All the Time
3. I Don’t Know This World
4. ‘Stirrin’ Up Trouble
5. The Breath of Burning
6. The Little In-Between
7. New Boots
8. Twenty Years Of Shadows
9. Bigger Than The Sky

1. King Of The Folk Singers
2. Dreaming Of King Lear
3. The Turning Point
4. Covington Girl ** (David Olney)
5. Ballad Of Robert Winneson** (Sergio Webb)
6. So It Goes*
7. Browning Mountain
8. Holding up the world
9. Barbed Wire Boys (Susan Werner)

All songs written by Tim Grimm or otherwise noted

Tim Grimm:  vocals, acoustic guitar.

Sergio Webb: electric guitar,  vocals

*Sergio solo

** Tim solo