Tim Grimm Feat. Paolo Ercoli
Tja, we kunnen er lang over debatteren, maar Tim maakte na lange onderhandelen zijn debuut op Europese bodem bij In the Woods. Als regelmatig terugkerende gast werd hij een oude bekende. Hij heeft onder andere een bruiloft van een van onze vaste gasten van een concert voorzien. Hij heeft in de loop van de jaren zijn hele familie fasegewijs met ons laten kennis maken. Kortom, Tim moet gewoon regelmatig terug bij ons. Zijn unieke timbre en mooie beschrijvingen van het gewone leven en menselijke relaties verdient regelmatig aandacht van muziekliefhebbers. Zijn recente heruitgave van Heartland getiteld Heartland Again laat horen hoe hij op meesterlijke wijze dit album naar deze tijd weet te brengen. Deze keer wordt hij begeleid door Paolo Ercoli, hij bespeelt de "squareneck" resophonic guitar, of wel de dobro. Paolo is een veel gevraagd muzikant bij zowel opnamesessies als op podia in heel Europa. Naast Tim Grimm maakten onder meer Bocephus King, Kevin Welch, Jono Manson, Richard Lindgren, Betty Soo, Matt Harlan en Jaime Michaels dankbaar gebruik van zijn muzikale bijdragen. Inmiddels ligt er al weer een nieuw album in de schappen getiteld; "Gone".
Prodigal Son Returns
Niet alleen Tim was weer terug op de vertrouwde grond van In the Woods, maar ook veel bezoekers die we te lang niet gezien hadden. Ieder had zijn eigen verhaal waarom het zo lang geleden was. Natuurlijk speelde het ‘virus’ hierin een grote rol, maar vaak was het een samenloop van omstandigheden als familie, ziekte en drukte. Tevens werd er gezegd "We moeten weer in the flow komen, we zijn het gewoon ontwend”. Zouden we dan toch eindelijk kunnen terugkeren naar het ‘normale’ leven?
Het was goed om Tim weer te zien, zijn veelzijdigheid en ondernemingslust zijn de ideale combinatie voor een brede interesse en kennis. Zodat er tijdens het diner en tussen door aan gespreksstof geen gebrek was.
Begroet met een warm applaus begon Tim zijn set met een mooie ballad gekleurd door zijn inmiddels zo bekende en karakteristieke stemgeluid. Al snel tijdens de set werd weer eens duidelijk dat zijn scherpe observatievermogen leidt tot mooie verhalen en songs. Als intro voor ‘Cadillac Hearse’, vertelde hij over een vriend van hem die bij zijn vader in een begrafenisonderneming werkt. Echter de Cadillac werd in het kleine dorpje zowel als begrafenisauto als ambulance gebruikt. Wat wel eens leidde tot het dilemma op wat voor wijze, welke bedrijfstak het meest gediend was. Je kon natuurlijk ook wat te laat arriveren bij het ziekenhuis. Uit het leven gegrepen en gekleurd met wat ironie zijn de vaste bestanddelen voor de observaties van Tim. Aandacht voor de schoonheid van de gewone dingen in bijvoorbeeld ‘25 Trees’, uit het raam kijkend van zijn werkplek ontstaat er een song. Een meesterlijke zet om dit te laten volgen door de song’ Laurel Pearl’ een triest verhaal over een meisje die de naam draagt van een boom. Waar Tim in de intro nog even laat horen de geschiedenis van zijn land goed te kennen. De grootsheid van een artiest kun je meten aan zijn waardering voor anderen in het vak. Zijn cover van Eric Taylor, die ook vaak op ons podium stond, van de song ‘Joseph Cross’, was indrukwekkend. De titelsong van zijn laatste album ‘Gone’ was eigenlijk onderdeel van een trilogie over de verkiezingen in de US over de afgelopen jaren en de dingen die we verloren zijn. Om vervolgens met ‘Dreaming Of King Lear’ weer terug te keren naar zijn bewondering voor andere muzikanten en het ontroerende verslag van zijn laatste gesprek met David Olney.
De tweede set startte Tim solo en trakteerde hij ons op twee nog niet gepubliceerde songs, waaronder een persoonlijke favoriet ‘Thirteen Years’, waar Tim in enkele minuten intergenerationele overdracht en verbinding in kaart brengt. Zijn ode aan Ramblin’Jack Elliot in de song ‘King Of The Folksingers’ de titel had hij gestolen van Dylan uit zijn boek Chronicles, was weer zo’n voorbeeld van een lesje geschiedenis zoals alleen Tim dat kan. Paolo Ercoli die met bijna alle groten en veel van ons bekenden gespeeld heeft, had de hele avond al laten zien wat een snaren virtuoos hij was. In zijn solo gespeelde instrumental bracht hij je van The Ventures naar The Shadows, naar Hawaii en Elmore James en weer terug. Wat kun je veel uit zo’n dobro halen als je deze één met je kan laten worden. ‘Holding Up The World’ een song uit het grote oeuvre van Tim gebruikte hij om aandacht te besteden aan de treurige omstandigheden in Oost-Europa. Geheel passend uitgelicht in de kleuren van de vlag geel en blauw door onze geluid en lichtman Robbert. Daarna was het tijd voor de hemel vol met singer-songwriters. Uiteraard werden Tim en Paolo teruggevraagd voor een encore. Ondanks de barre tijd waarin we verkeren, waren weer thuisgekomen. Al was het misschien maar voor een avond.
1.A Dream
2.Carry Us Away
3.Cadillac Hearse
4.25 Trees
5.Laurel Pearl
6.Joseph Cross (Eric Taylor)
7.Gone
8.Dreaming Of King Lear
1.I Don’t Know This World (unreleased) *
2.Thirteen Years (unreleased) *
3.Turning Point
4.King Of The Folksingers
5.Paolo (Paolo Ercoli) [instrumental] **
6.Better Days
7.Raining
8.Holding Up The World
9.Heaven
10.The People’s Highway
All tracks by Tim Grimm except where noted
Tim Grimm|vocals, acoustic guitar
Paolo Ercoli |dobro, mandolin, vocals
*Tim, solo
**Paolo, solo