Oh Susanna feat. BJ Baartmans

Chinook Heat On A Chilly Easter

De laatste keer in 2015 was Suzie net hersteld van de ziekte die mensen in een korte tijd kunnen slopen. We spraken van een wederopstanding, niet alleen omdat ze weer in volle intensiteit op ons podium stond, maar ook haar altijd originele invalshoeken als het nieuw werk betreft. Ze presenteerde toen ‘Namedropper’ met muzikaal maatje Jim Bryson aan haar zijde. Deze laatste heeft ook weer mee gewerkt aan haar nieuwe album ‘A Girl In Teen City’. En wederom een originele invalshoek om een album te maken. De van origine Amerikaanse, maar groot geworden in Canada is een scherp observeerder en luisteraar. Zo vertelde ze dat veel van haar werk niet allemaal autobiografisch is, maar veel gebaseerd op verhalen van anderen. Dit vertelt ze niet om zich te verschuilen achter de ander, of te ontkennen dat ze dingen heeft mee gemaakt. In tegendeel Suzie is open en kritisch en durft kwetsbaar te zijn.

Dat blijkt wel uit haar hilarische ervaringen uit haar puberteit die ze met ons deelt. Stoer in de rij staan voor een film over rockmuziek en dan waarschijnlijk een joint hebben gedraaid van een bouillonblokje die de lokale stoere jongens van 17 jaar presenteerden als hasj. De mooiste jongen van de klas daten in de wetenschap dat het nooit voor lang kon zijn hem een plek als zanger in de band aan bieden, om zodoende nog enige grip om hem te kunnen houden. Het had zo zijn voordelen er kwamen meer mensen naar de optredens, weliswaar hoofdzakelijk jonge dames en dat was gelijk een nadeel want concurrentie! Haar trip met de Greyhound naar Seattle om de Stones te zien wat weliswaar over de grens naar de USA was maar goed is te doen vanuit Vancouver. Om uiteindelijk in het stadion aan te komen en dan geschokt te ervaren hoe naïef ze was om te denken dat ze Jagger van dichtbij zou kunnen zien in zo’n groot stadion. Goedkope kaartjes hadden haar een plek ergens in de nok gegeven.
Vele voorbeelden hoe zij de blik van een jeugdige Suzie voor het voetlicht brengt en ons noodgedwongen doet denken over hoe het ons is vergaan. Weer een mooi stijlmodel.

Uiteraard is Suzie een volwassen vrouw en moeder van een zoon. Waar ze een song voor geschreven had ‘Summerbaby’ en waar hij zich als een echte puber kapot voor schaamt. Dat zou ze zelf op die leeftijd ook gedaan hebben. Een kind zoals ze vertelde die niet zomaar ter wereld was gekomen. Het was met nogal wat complicaties gepaard gegaan. Bart-Jan zijn zoon die een stuk ouder is, had gisteren zijn vader ook nog betrokken in de viering van zijn verjaardag. Dat is best pittig na een gig en de volgende dag er weer een. Maar dat was geenszins te merken aan de geïnspireerde bijdragen op snaren en de samenwerking tussen hem en Suzie waar het plezier van af straalde. Twee prachtige sets, gevarieerd en met mooie close harmonies. De persoonlijkheid en karakteristieke stem van Suzie maken het plaatje rond. Ze hadden er zin in en speelden gewoon door nadat de set-list was afgewerkt. Het publieksverzoek ‘Johnstown’ liet nog eens de veelzijdigheid horen van de zangeres en componist Suzie.

De afgedwongen toegift kon niet anders zijn, dan een bloedstollende uitvoering van een Dylan song, die inmiddels wel van haar zou kunnen zijn. Suzie kwam als een warme wind uit Canada het koude Paasweekend veraangenamen.
 

1.Walked All The Way Home
2.My Boyfriend [Suzie Ungerleider/Jim Bryson]
3.Pretty Face
4.See What Promises Can Bring
5.River Blue
6.Long Black Train
7.Lucky Star
8.Tickets On The Weekend

1.Millions Of Rivers
2.Greyhound Bus
3.Wolf Boy [Suzie Ungerleider/Jim Bryson]
4.The Darkroom At The School
5.Lucky Ones
6.By Rope
7.Pretty Penny
8.Johnstown
9.Summer Baby (unreleased)
10.Billy 4 [Bob Dylan]

All tracks by Suzie Ungerleider except where noted
Suzie Ungerleider |vocals, acoustic guitar
BJ Baartmans|electric guitars, backing vocals