Lynne Hanson & Blair Michael Hogan

The Pros And Cons Of Touring

Lynne hadden we al vaker te gast gehad op ons podium. De eerste keer was ze solo in 2007 en daarna nog een keer met Lynn Miles als The Lynnes. Het is een voorrecht om getuige te zijn van de groei van een artiest. Haar stage personality en presentatie waren zelfverzekerd en ontspannen. Er was sprake van een gebalanceerde set van mooie ingetogen ballads met serieuze onderwerpen en zaken van vrolijker aard. Lynne werd op sublieme wijze begeleid door Blair Hogan. Die met behulp van een boomstand I Pad en pedalen de meest prachtige geluidspaletten uit zijn gitaar wist te toveren. Dit gaf het optreden extra cachet. Ondanks wat hulpmiddelen werd duidelijk dat deze man zijn instrument perfect beheerst en in het belang van de song speelt en op voortreffelijke wijze bijdraagt aan de close harmonies. Lynne het achtste en jongste kind en deel van een tweeling, kreeg van haar moeder de wijze raad om altijd op zoek te zijn naar “Higher Ground”, iets wat Lynne liet ze ons weten niet altijd makkelijk is. De oudere zus die altijd op haar paste en haar voor zag van een vinyldieet van jaren ’70 muziek en zodoende bij droeg aan haar liefde voor muziek, had ze verloren na een kort ziekbed. Haar laatste woorden waren:  “Sing the high notes” iets wat ze ons liet horen in de song Orions Belt

Dromen kan Lynne ook als ze verhaalt over de ontmoeting met Hemingway in zoals toen gebruikelijk in een rokerig café in Hemingways Songbird. Niet gespeend van enige zelfkritiek stelt ze haar dansvaardigheden ter discussie als intro op Hip Like Cohen. Ze vertelt over de Canadezen die op een bruiloft zich zo schamen voor hun beperkte vaardigheden dat ze niet als eerste de dansvloer op gaan. Lynne bedacht dat ze wel wat zou kunnen bijverdienen als weddingdancer. Als eerste de vloer op en niemand danst zo slecht als zij. Dan volgt de rest vanzelf. De tekst neemt je mee door alle leeftijdsfasen en de daar bijhorende nieuwe obstakels. Waar de titel natuurlijk alles zegt. De titelsong Ice Cream IN November is een voorbeeld van haar briljante gebruik van woorden en poëzie. Om je zo alleen te voelen als een ijsje in een koude novembermaand. Bij de intro krijgen we te horen dat het idee ontstond op een koude dag in Engeland. Ze ontwaarde een IJskar waar een man gretig stond te hopen op verkoop. Toen Lynne hem benaderde was hij een en al glimlach en klaar voor actie. Om vervolgens van Lynne te vernemen dat ze geen IJsje wilde maar alleen zijn kar wilde fotograferen. Ze omschrijft het als de snelste heartbreak recht voor haar ogen zien plaatsvinden.

Ze schrijft geen lovesongs vertelt ze, maar is zich wel bewust van het feit dat ze als rondtrekkend muzikant overal ter wereld vrienden op doet. Soms zit ze op de porch thuis en bedenkt dan dat overal ter wereld deze mensen allemaal naar dezelfde sterrenhemel zitten te staren. Wel is ze ervan overtuigt dat er in iedereen iets goeds schuilt maar we tegelijkertijd onze schaduwzijde onder ogen moeten zien in de song Light In Mine, haar laatste single die alleen als download verkrijgbaar is. Tevens werden we getrakteerd op de song “Weeds”, die nog helemaal niet is gereleased op wat voor wijze dan ook.

Een donderend applaus liet haar terugkeren voor een encore. Ze doet dit staande voor het podium en alvorens ze begint met haar unplugged deel van de show bedankt ze uitvoerig de mensen die naar haar muziek komen luisteren, albums kopen en belangstelling tonen. Een gegeven wat ze niet vanzelfsprekend vindt. En dan snel naar bed en proberen de jetlag voor te blijven want morgen is er een vroege middagshow te doen. Gelukkig zijn de voorspellingen goed en is er geen sprake van een Hundred Mile Wind. Zoals die keer in Oklahoma en Lynne even vergeten was dat miles iets anders is dan de in Canada gebruikelijke kilometers.  Het toeren wordt gezien de kosten steeds moeilijker vertelde Lynne en dan valt het reizen ook niet altijd mee. Wat te denken van vliegtuigmaatschappijen die steeds moeilijker doen over het vervoer van instrumenten. Maar als je weer op dat podium staat is alles even vergeten. Laten we hopen dat ze vooral het gevoel van op het podium staan, weet vast te houden en nog vele tours mag maken.

1. River Of Sand
2. Hundred Mile Wind **
3. Heart Fade
4. Higher Ground
5. Orion’s Belt *
6. Hemingway’s Songbird
7. True Blue Moon
8. Hip Like Cohen (whiskey and tears)*
9. Lollipops And Roses

1. Long way home
2. Ice Cream In November*
3. This Heart Is Mine
4. Weeds (not released)*
5. Light In Me *
6. Such A Random Thing
7. In On A Wing*
8. Shadowland*
9. Gotta have rain

All songs written by Lynne Hanson or otherwise noted| vocals, acoustic guitar, electric guitar

Blair Michael Hogan I electric guitar, vocals, acoustic guitar

*Blair Michael Hogan

**Jessica Pearson