Lynn Miles
Lynn Miles is de “Grand Cru” onder de singer song writers. Deze Canadese zangeres, die inmiddels meer dan terecht, de ene na de andere Award binnen sleept, keert weer terug naar ons podium. Een stem, gitaar en piano, meer heeft zij niet nodig om ons met haar van poëzie doordrenkte teksten weer een prachtige avond te bezorgen! Van haar recente top album “Downpour” hebben we al eerder al enkele songs mogen horen bij In the Woods
Life is like a harmonica (it blows and it sucks)
Lynn is al Jaren een trouwe bezoeker van ons podium. Ze staat garant voor constante kwaliteit. Haar leeftijd en het toeren lijken geen nadelige gevolgen te hebben voor haar stem en muzikaliteit. Sterker nog haar ervaring heeft haar doen uitgroeien tot een podiumpersoonlijkheid die weet wat ze kan en de bezoekers er op overtuigende wijze kennis mee laat maken. Een mondharmonica verkeerd in de houder gedaan lost ze op door het te benoemen en gewoon andersom te spelen. Tot grote hilariteit van het publiek. De combinatie van goed geschreven teksten en prachtige arrangementen voor zowel gitaar als piano resulteren in een bijzondere combinatie, die nooit gaat vervelen. Lynn had ons vorig jaar al laten kennismaken met werk van het toen nog niet uitgebrachte album “Downpour”. Waar ze ook nu een aantal songs van speelde waaronder: “There’s a lesson in everything”, een verzoek van één van onze gasten via Facebook. Een song die veel zegt over hoe ze nu anders en meer berustend is gaan kijken naar het leven. Iets wat ze heeft moeten leren vertelde ze. Lynn is een kritische observeerder. Ironie is haar op het lijf geschreven en haar manier om het leven aan te kunnen. Ze ziet schoonheid in de gewone, voor de ander misschien zelfs lelijke dingen. In “ My Road” vertelt ze hierover en in deze song weet ze met enkele penseelstreken van woorden haar leven als rondreizende muzikant te schetsen. Het verhaal van Casanova bleek de inspiratie te zijn voor de song “Moth”. Vorig jaar wilde ze aan het verzoek voldoen om “You don’t love me anymore” te spelen, maar was ze door dat het al geruime tijd niet meer op de setlist stond, de tekst kwijt. Deze song keerde nu in al zijn glorie terug. En meneer Blokhuis waarom staat deze song niet in de top 2000? Lynn vertelde de verlengde versie van het verhaal van vorig jaar over de ontmoeting met de zoon van Willie Nelson, die ze eerst niet herkende al blowend backstage, maar zich na enige tijd realiseerde dat hij in meerdere opzichten op zijn vader leek. De klapper van het verhaal was dat haar moeder, die een groot Willie Nelson fan is, haar wel erg stimuleerde om deze ontmoeting verder uit te bouwen. Vol afschuw maar met humor liet ze haar schaamte blijken over haar landgenoten die curling als nationale sport beoefenen. Ze gaf aan: “Ik ben al niet zo goed in huis houden, maar ik kan me toch niet voorstellen om me voor de lol op dezelfde wijze over het ijs te bewegen". Of bij de toiletten het woord “Heren”, aanzien voor “Hers” en je dan af vragen waarom de wasbakken zo’n rare vorm hebben. Lynn stond open voor verzoeken, maar kon niet aan allen voldoen omdat ze haar inmiddels grote oeuvre niet allemaal uit haar hoofd kent. Haar inleiding op “Casinos El Camino” was er ook één om niet te vergeten. Twee weken lang van begin middag tot vroeg in de ochtend met een groep in een bar rondhangen en constant Leonard Cohen spelen op de jukebox, tot het zover komt dat de eigenaar je vraagt om niet meer te komen, omdat de rest van de bezoekers weg blijft vanwege de depressieve uitstraling van de groep. Je ziet het voor je als Lynn je mee neemt in deze song. Een mooi voorbeeld van hoe zij met ironie het wellicht soms zinloze leven beschouwt. Lynn gaf zelf aan dat ze in een andere fase van haar leven is gekomen. Met als belangrijke thema’s sterfelijkheid en het over de helft zijn. Deze rondreizende “loner”, vind het leven niet altijd makkelijk het is net een mondharmonica “It blows and it sucks”, was de metafoor die ze al vrij in het begin van de show aan ons voorlegde. Maar wat levert het een mooie muziek op!
1. More
2.Night Owl [unreleased]
3.Three Chords And The Truth
4.Lesson In Everything
5.Moth
6.Undertow
7.The People You Love
8.Million Brilliant
9.How To Be Alone
10Surrender Dorothy
11.My Road
1.Fearless Heart
2.I’m Over You
3.You Don’t Love Me Anymore
4.Brave Parade
5.Party Too Long
6.Black Flowers
7.Try Not To Be So Sad
8.Time To Let The Sun Have Its Day
9.Something Beautiful
10.Casinos El Camino
11.Rust
All tracks by Lynn Miles
Lynn Miles |vocals, acoustic guitar, piano, harmonica