Jude Johnstone feat. Linley Hamilton & Rob van Duuren

United

 

Het is altijd een genoegen om mensen die je een tijd niet hebt gezien weer te ontmoeten. Het gaat dan om mensen die je een lange tijd niet hebt gezien en als ze er weer zijn, het net lijkt alsof je ze gisteren nog hebt gesproken. De verbinding begint bij de liefde voor muziek en dan blijken de mensen die het betreft, meer dan liefde voor de muziek met je te delen. Het was een unieke ervaring in deze tijden van verdeeldheid om muzikanten met drie verschillende nationaliteiten te zien samensmelten tot een geheel. Ook als de set list niet werd gevolgd en ook als de zangeres de voorgaande nacht op een stoel op het vliegveld heeft door gebracht. Maar de muziek legde de verbinding. Het publiek was het niet ontgaan en ook Linley refereerde aan het belang van samen zijn en over grenzen heen vrienden kunnen maken en mensen toe laten in je leven. Gezien de ontwikkelingen in de USA en de rest van de wereld geeft het enige hoop.

 

 

We hadden dit unieke trio al een keer eerder mogen verwelkomen en dat was reden voor een planning waar menige logistiek professional zich op zou stuk bijten. Want hoe krijg je iemand voor één concert naar Nederland. Enthousiasme van twee kanten is dan het sleutelbegrip.
Jude liet ons in de eerste set vooral kennismaken met haar nieuwe werk en de tweede set was voor het oudere en bekende werk. De zaal was gevuld met liefhebbers want de verzoeknummers werden ruim aan gedragen door het publiek. Mensen kwamen overal vandaan tot aan Duitsland aan toe.
De bijzonder combinatie van pedal- steel, keyboard en trompet bracht ook deze keer wonderschone momenten. Te bedenken dat Jude zich beweegt in singer songwriter genre met ook wat meer poppy songs en de pedal toch vaak te horen is in de meer country getinte muziek en dat afgetopt met een jazz fanaat op trompet, laat ook hier weer zien hoe respectvol samen werken de mooiste dingen kan opleveren. Jude was wat beperkt in haar intro’s en was met name haar boekje met songs aan het doorbladeren op zoek naar een song die ze zou willen spelen. Er waren natuurlijk wel verhalen die ze met haar lichte schorre stem en lach met ons deelde. Het verhaal van Jackson Browne die zijn klassieker: “The Pretender”, in de verkeerde toonsoort speelde en het verbijsterde publiek stilviel bij deze heiligschennis. Toen Jackson het zich realiseerde, had hij de klasse om wel in de juiste toonsoort te gaan spelen, maar wel verder te gaan waar hij was gebleven in plaats van opnieuw beginnen met de song. Maar het mooie verhaal wat vooraf dient te gaan aan “Touch Down Jesus”, over de keer dat ze op audiëntie was op Mac Rebenack of wel Dr. John, bleef achterwege deze keer. Ondanks het slaap te kort was Jude gefocust om een goede show neer te zetten. En stoppen, daar wilde ze ook niet van weten, toen ze eindelijk besloten om te stoppen, werden ze door een staande ovatie gedwongen terug te keren op het podium. Bliksemoverleg van drie professionals leverde een ingetogen toegift op. Waar we nog een keer konden genieten van het samen smelten van de pedal en trompet als basis voor de stem en toetsen van Jude.
Op deze vochtige koude novemberavond werden verschillende achtergronden even één door muzikale schoonheid.
 

 

1.A Woman’s Work *

2.Never Leave Amsterdam *

3.People Holding Hands *

4.The Woman Before Me

5.Little Boy Blue

6.What Do I Do Now

7.Road To Rathfriland

8.I’ll Cry Tomorrow

9.Mother’s Day (unreleased)

10.Before You [Tim Hockenberry/Jude Johnstone]

 

1.Quiet Girl *

2.On That Train *

3.Unchained

4.Wounded Heart

5.Deep Water

6.Touchdown Jesus [Jude Johnstone/Radoslav Lorkovic]

7.Hold On

8.The Hereafter

9.On A Good Day

10.One For Us

11.The Nightingale
 

All tracks by Jude Johnstone except where noted

Jude Johnstone |vocals, electric piano

Rob van Duuren|pedal steel guitar, harmony vocals

Linley Hamilton|trumpet, harmony vocals

* duo, Jude & Rob