Eric Devries & The Song & Dance Band
We kennen Eric al jaren als een virtuoze singer- songwriter die zowel eigen materiaal speelt als ook weet hoe een ander op de juiste wijze te faciliteren. Deze combinatie zegt iets over zijn klasse. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld in de heropgerichte Matthews Southern Comfort en was vaste waarde in de combiband Hidden Agenda de Luxe die elk jaar een bruisende kerstshow neerzetten. In 2021 koos hij voor het solopad en maakte grote indruk met zijn album Song & Dance Man. In september2024 komt zijn nieuwe album Traveler’s Heart uit. Voorproefje de single Shadow Of A Man is al uitgebracht. Eric heeft in vele samenstellingen bij ons gestaan. Het wordt dat hij nu met zijn eigen band zijn debuut bij ons maakt. Met een nieuw album onder zijn arm
The Roots Of The Roots.
Vanavond stond centraal wat is nu eigenlijk rootsmuziek? Komt deze alleen uit de US? Ja, in de zin dat zij meester zijn gebleken in een mooie mengelmoes maken van Europese, Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse muziek soorten. Maar de roots liggen feitelijk ergens anders. Kortom een discussie die vastloopt op diverse fronten. Kreten als: “Can White Men Sing The Blues”, werd al jaren geleden door de late great Muddy Waters gelogenstraft, toen hij als antwoord op deze vraag reageerde met een frons op zijn gezicht en zei: “Blues Is A Feeling! “. Wat we konden concluderen is dat rootsmuziek is niet verdeeld in kleur en afkomst. Het gaat over waar het hart van de muzikant ligt. Iedereen wordt zeker in de deze tijd beïnvloed door wat hij hoort en ziet en interpreteert dat op eigen wijze en als dat “Echt” is dan maakt het niet uit waar het vandaan komt.
De vier mannen zijn allemaal van Nederlandse bodem en hebben hun strepen verdiend door jarenlange ervaring op het podium en door medewerking aan diverse projecten. Ze spelen uit het hart en met plezier. De onderlinge chemie is zowel op als naast het podium zichtbaar en voelbaar. Het samenspel tussen de heren was strak of zoals Keith Richards het zou omschrijven: “The Noble Art Of Weaving”, een dynamiek waar de instrumenten gezamenlijk een tapijt weven dat organisch klinkt. Solide bas van Lucas als basis van het tapijt, harmony vocals, vioolklanken van alle markten thuis, van Joost en een werkelijk sublieme beheersing van alles met snaren door Janos. Een warm bed voor de songs van Eric zijn stem en gitaar.
Veel van de teksten van Eric gaan over reizen, in beweging zijn. Eric verklaart het als gevolg van de vele verhuizingen in zijn leven al dan niet gerelateerd aan een nieuwe relatie. Hij inmiddels geland vertelt hij ons. Maar ook zijn hart heeft vele reizen gemaakt en heartbreak is geen onbekend fenomeen voor hem. Echter, hij is niet altijd tevreden over hoe hij e.e.a. heeft gedaan, maar spijt is een overbodige emotie vindt hij. Hij heeft ervan geleerd en dat resulteert in “A Better Man”. Mooie persoonlijke ervaringen worden met ons gedeeld in bijvoorbeeld “What If It’s A Boy” met als thema het voortijdig afbreken van een zwangerschap omdat het een kind met beperkingen zou zijn en zijn eigen waardevolle ervaringen met iemand met beperkingen. Rootsmuziek van Nederlandse bodem en over zaken dichtbij huis In Close To Home, of over het Brabantse café waar het niet uitmaakt wanneer je aanschuift, maar waar net altijd de laatste ronde begint. Waar de mannen aan de toog, achter hun biertje hun blik hebben gericht op de mooie vrouwelijke barkeeper. Die wellicht gekaapt gaat worden door die jongen met gitaar onder zijn arm, in de song Ballad Of John And Ginny. Of dit autobiografisch is blijft in de lucht hangen. De lockdown is voor iedereen een bijzondere periode geweest, maar vaak alweer vergeten door het gedoe van alledag. Eric komt er nog vaak op terug. Het was voor een muzikant nog nadrukkelijker een periode van existentiële bezinning. Hij heeft ook met lichte tegenzin songs gestreamd. Een mooi inkijkje gaf hij door te vertellen dat hij in die tijd voor zijn vader die aan Parkinson lijdt en niet bezocht mocht worden een stream stuurde van het toepasselijke nummer van John Prine,” Hello In There”. De band gaf een magistrale uitvoering van de song. Zelf hebben Eric en zijn vrouw geen ervaring met depressie, maar wel in hun naaste omgeving en dat resulteerde in de song “Soften Ground”. ‘Kon ik de grond maar wat zachter voor je maken, als je valt’, was het credo van de song. We hadden het er al over tijdens het diner, toerende muzikanten klagen vaak over de beslommeringen van het reizen en weer optreden en toch blijven ze het doen en vaak schrijven ze er ook een song over zoals in “Songwriters Blues”. De toegift ging over de roots van Eric in Amsterdam, de blik van een kind die in verwondering alles in zich opneemt. De droomachtige manier van “zijn”, werd benadrukt door een betoverende uitvoering van deze song, niet in het minst door de klarinet tonen van Jonas. Het publiek vertrok in betovering om pas weer wakker te worden in de koude, natte decembernacht. Tot de volgende droom Eric, Janos, Lucas en Joost.
1: Shadow Of A Man
2: Miss Holly Golightly
3: Traveler’s Heart
4: Hit The Road Running
5: Shine
6: What If It’s A Boy
7: Ballad Of A Song And Dance Man
8: Don’t Let Me Be
9: A Better Man
1: Start Anew
2: Walk Back In The Rain
3: Wheels In Motion
4: Ballad Of Johnny & Ginny
5: Jericho Walls
6: Soften The Ground
7: Hello In There (John Prine)
8: Close To Home
9: Oh What A Beautiful World (Rodney Crowell)
10: Songwriters Blues
11: Sunday Eve In Amsterdam
Eric Devries : Vocals & Acoustic Guitar
Janos Koolen: Vocals & Electric Guitar, Banjo, Mandolin, Clarinet
Lucas Beukers : Vocals, Stand-Up Bass
Joost van Es: Violin
All songs written by Eric Devries unless noted otherwise