David McGraw & Mandy Fer & Andrew Lauher

From Guppy To Goldfish

Een omschrijving die Mandy gaf van hen als duo, verwijzend naar drie jaar geleden toen zij hun Nederlandse debuut maakten op het In the Woods podium. Een accurate omschrijving van de groei die zij als duo hebben door gemaakt de afgelopen jaren. Niet alleen muzikaal maar ook in podium presentatie was er sprake van een zelfverzekerd duo dat weet waar ze voor staan, het experiment niet uit de weg gaan en daarnaast een hoop lol ervaren aan optreden. Ook maakten ze ons deelgenoot van verbale steekjes die zo ontstaan in een relatie en op tournee. Bij de introductie van de song Carillon, het prachtige verhaal van de samenwerking met de bespeler van dit instrument van de Westerkerk, rondde Mandy de intro van David af met; “Dit verhaal wordt per optreden langer”. Vervolgens was de oproep tot publieksparticipatie niet tegen dovemans oren gericht.

Mandy vertelde over haar studie Spaanse taal en hoe zij genoot van het feit dat ze tijdens een tour eindelijk haar taal nuttig kon inzetten en het voordeel was dat zij alleen aan het woord was op het podium. En liet ze haar moeder weten dat de studie waar ze in geïnvesteerd had niet voor niets was geweest. Mandy en Dave zijn professionals met de juiste dosis relativerings vermogen die tekenend is voor klasse. De onderlinge verbale en muzikale interacties werden rustig gadegeslagen door Andrew Lauher, die op gepaste wijze en de juiste momenten de songs van een percussieve onderbouwing voor zag. In combinatie met de Djembé van David zorgde dit voor stevig meeknikkende hoofden bij het publiek. Er werden songs gespeeld van hun brandnieuwe album "Off Grid –Lo Fi", opgenomen op een geïsoleerd eiland en met beperkte middelen. Dit album is nog niet uit in de US, zelfs Mandy haar moeder had nog geen exemplaar, maar al wel verkrijgbaar bij de Lucky Dice stand. De songs van de verschillende albums lieten een breed palet aan stijlen horen. Van Beatleleske melodielijnen tot meer singer songwriter ballads tot jazzy georiënteerde songs. De opbouw van de songs die regelmatig uitmonden in een stevige jam, om vervolgens te eindigen in een bijna stil en gevoelig einde zorgden voor een intense spanning op het podium en tussen de muzikanten. Een dynamiek die je als luisteraar bij de les hield. Mandy die de banjo soms gebruikt als een percussie instrument, of lekker doorpakt op de elektrische gitaar om deze vervolgens heel subtiel in te zetten ter verhoging van de benodigde sferische elementen in een song. De akoestische gitaar gebouwd door Andrew, die naast drummer ook een befaamde gitaarbouwer is, daar weet Mandy ook raad mee. Als ze in de song “Slumbering Rose” laat zien dat ze tijdens haar bezoeken aan Spanje ook goed de Flamencostijl heeft bestudeerd. Dit in combinatie met twee goed bij elkaar passende stemmen en niet te vergeten het gitaar werk van David, resulteerde in een compleet plaatje en een mooie avond. De met een staande ovatie afgedwongen toegift, “Need A Mountain” was een gepast einde.

Zo’n beetje de eerste zomeravond in Nederland en daar moesten we allemaal wat aan wennen. Nog een concert te gaan in het opeens zomerse Nederland en dan keren ze weer terug naar hun eigen eiland, om wanneer hun eiland plaat van dat andere eiland met de titel "Off Grid-Lo Fi" die in juni in US verschijnt te gaan ondersteunen met een promotie toer. Deze twee goudvissen zien we graag terug in onze vijver.
 

1.Stuck [Mandy Fer]

2.Tide Moon Ship Horn [Mandy Fer]
3.So Comes The Day [Dave McGraw]
4.Change My Ways [Dave McGraw]
5.Magnolia Trees [Mandy Fer]
6.Shake [Mandy Fer]
7.Golden Grey [Mandy Fer]
8.Seed Of A Pine [Dave McGraw]

1.Slumbering Rose [Mandy Fer]
2.Carillon [Dave McGraw]
3.Dark Dark Woods [Mandy Fer/Dave McGraw]
4.Moondance [Van Morrison]
5.Trainwreck (instrumental) [Mandy Fer]
6.Western Sky [Dave McGraw]
7.Serotiny (May Our Music) [Dave McGraw]
8.Need A Mountain [Mandy Fer]

Dave McGraw|vocals, acoustic guitar, djembe drum
Mandy Fer|vocals, acoustic guitar, electric guitar, banjo
Andrew Lauher|drums