Chip Taylor Feat. John Platania

Survivors

Chip Taylor, eigenlijk Voight, een achternaam die hij al snel inruilde voor Taylor uit commerciële overwegingen. Iets wat achteraf niet echt nodig was geweest want één van zijn broers is een beroemd acteur geworden met behoud van die “onuitspreekbare” achternaam. Een bijzondere familie want alle drie de zonen hebben naam gemaakt. De broers die hij in een ironische ode bezingt in de song “Bastard Brothers”. Naast een acteur is de andere broer een befaamd geoloog geworden. Chip neemt ons vanavond mee naar hoe het allemaal zo is gekomen. Een jongetje, dat opgroeit in het toen nog “witte” Yonkers waar zelfs Italianen geen goed volk waren om mee om te gaan. In dit stads deel weinig kunst en muziek. De radio is het enige contact met die andere wereld. Via de “radiowaves” maakt dit jongetje kennis met country, jazz en blues. De laatste twee weg gezet als “race- music”, waar je niet naar diende te luisteren. Het was mede door zijn excentrieke vader en zijn moeder ging daar in mee, dat hij al snel wat van de wereld zag. Zijn van origine Tsjechische vader, die altijd op maandag vrij was door zijn werk, maakte de hoofdmeester wijs dat de maandag een belangrijke Tsjechische familiedag was. De hoofdmeester geloofde dit en zodoende waren de broers op maandag vrij en verveelde vader zich niet. Op deze dagen gingen ze naar de stad (Manhattan) en ondergingen de dynamische wereld van Grand Central Station. Ook gingen ze altijd naar de film, de eigen gesmeerde boterhammen mee. Om vervolgens weer terug te gaan met de “Hudson Line.” Het tijdsbeeld ontvouwt zich in de loop van de avond en is als een geschiedenis boek van de muziek. Volgens velen het begin van de rock ’n roll het uitkomen van Rock Around The Clock”, door de zwart klinkende, maar witte Bill Haley & The Comets heeft Chip als zovelen van die generatie meegemaakt bij het uitkomen van de film “Black Board Jungle”, die voor een heropleving van deze song zorgde, na eerste te zijn af geserveerd omdat het te zwart klonk. Chip was erbij toen de hits werden geschreven door Carole King, Leiber & Stoller in de Brill Building in NYC. Wat overigens zo benadrukte hij meerdere malen niet geheel juist was. Het schrijven gebeurde namelijk “ a few blocks up on 1650 Broadway”. Daar schijnt zich een raam met geschiedenis te bevinden. Het raam waar “Angel In The Morning” en het op verzoek tot rock omgebouwde country nummer “Wild Thing.”, tot leven kwamen. Al schrijvende aan het bureau aan zijn liedjes, met een piano naast hem, waar hij eigenlijk niet op kon spelen, bevond zich ook nog een telefoon. Een instrument wat het begin was van zijn “andere” carrière. Hij werd beroepsgokker. Hij deed dit zeer verdienstelijk en vertelde zeer verbaasd te zijn dat ondanks dat hij altijd won, zijn “bookie” hem altijd cadeaus bracht met de feestdagen. Dit was vaak een fles goede whiskey. Toen hij daar eens naar informeerde bij zijn “bookie”, vertelde deze dat het helemaal niet verwonderlijk was. Chip zijn inzicht was zo goed dat hij altijd in de prijzen viel en dat kostte wel wat, maar ze gebruikte zijn inzicht om ergens anders weddenschappen uit te zetten en dat leverde veel meer op dan dat ze aan hem kwijt waren.

John Platania, legend in his own right gaat minstens zover terug in de muzikale historie. Hij heeft met zoveel mensen gespeeld in zijn leven. Niet in het minst zijn bijdrage door de decennia heen aan de albums en legendarische concerten van Van Morrison. Deze virtuoos op gitaar is de bescheidenheid zelf. Hij neemt complimenten wat verlegen in ontvangst en lijkt comfortabel in zijn muziek wereld. Hij reist veel en richt zich letterlijk na de landing op het vliegveld op zijn taak, namelijk muziek maken. De vorige keer bij In the Woods, wist Chip zich nog haarfijn te herinneren, daarentegen was John het helemaal kwijt.

Kortom we kregen muziekgeschiedenis aangeboden deze avond door twee veteranen. Uiteraard kwamen de klassiekers voorbij en ook het nieuwe materiaal. Het laatste zijn de meningen over verdeeld. Het recente drie dubbel album krijgt zowel hele goede als mindere recensies. Chip is nooit een groot zanger geweest en leeftijd begint ook zijn tol te eisen. Zijn soms praat/fluister zang vroeg veel van de concentratie van de goed gevulde zaal. De intro’s waren soms ondanks de interessante inhoud, wat aan de lange kant. De afwisseling kwam door de wat stevigere songs en het vlammende virtuoze gitaarspel van John, die overigens ook vocaal zijn bijdrage leverde. (Dit is ook goed te beluisteren op zijn solowerk). Chip is een pietje precies, door de jaren gepokt en gemazeld in het circuit en hij is dan ook snel afgeleid en verstoord als iets niet goed gaat. Een piepende verwarming aan het eind van de eerste set zorgde voor zo’n moment. Overigens was daar niets van te merken toen hij in de tweede set bijna niet van het podium af te slaan was. Een mooi begin van de “Dutch Tour”, vonden de heren. Een avond die ging over wat eens was en toch nog midden in het leven staan. We hebben veel geleerd deze avond. De heren verdwenen moe gespeeld in hun busje, ofwel hun tweede huis, op weg naar een volgende gig. Hoe vaak zullen ze dit gedaan hebben en hoe vaak zullen ze dit nog doen?
 

1.The Real Thing

2.Used To Be A White Boy
3.Bastard Brothers
4.Hey Jonny (Did You Feel That Movie) contains part of
‘Rock Around The Clock’ [Max C. Freedman/James E. Myers]
5.Charcoal Sky
6.Solitary
7.Angel Of The Morning

1.Dance With A Hole In Your Shoe
2.Tryin’ To Let The Angels Know
3.Nothin’ Comin’ Out Of Me That I Like
4.Track 224
5.Sleep With Open Windows
6.Big River [Johnny Cash]
7.Black And Blue America
8.The Same Old Story
9.Gettin’ Older Lookin’ Back
10.Wild Thing
11.F++k All The Perfect People
12.I Wasn’t Born In Tennessee [Merle Haggard]

All tracks by Chip Taylor except where noted

Chip Taylor |vocals, acoustic guitar, harmonica
John Platania |electric guitar, vocals