Carter Sampson feat. Lauren Barth & Jesse Aycock

Belated Queensday

We kunnen er maar niet aan wennen.” Koningsdag”. We verspreken ons nog vaak en hebben het dan over Koninginnedag. Bovendien hoort het gewoon mooi weer te zijn op zo’n dag! Dat is er aardig bij in geschoten de laatste jaren. Vandaag was het weliswaar bevrijdings-dag, maar mooi weer en een koningin op bezoek. Er komt veel mooi muziek uit haar geboorte staat Oklahoma, maar Carter zou je als de voorloper kunnen zien van de huidige explosie van talent uit deze relatief saaie met rode aarde bedekte staat. De plek die Woody Guthrie zo mooi beschrijft als “The Dustbowl”

Carter ziet veel mensen en plekken, maar wist ondanks onze nieuwe locatie nog haarfijn herinneringen op te halen aan haar vorige bezoek aan ons podium. Dat zegt wel iets over haar zorgvuldigheid en professionaliteit. Dit zie je ook terug aan haar voorbereidingen, in de kleedkamer is ze bezig haar setlist bij te schaven en nog een keer te overleggen met haar begeleiders. Letterlijk een minuut voor de opkomst staat ze alleen op het balkon nog even stemoefeningen te doen.

De avond begint met een korte opening set van Lauren Barth en Jesse Aycock. Beiden gewapend met akoestische gitaar, afwisselend de leadvocals voor hun rekening nemend. Lauren heeft een album op haar naam staan met een wat poppier sound dan dat vanavond te horen was. Haar teksten gaan veel over de donkere kanten van het leven. Jesse een vermaard muzikant in zijn thuis staat werkt met regelmatig mede Okies en is een veelgevraagd studiomuzikant. Beiden spelen vaak met staats genoten op zowel tours als op elkaars album. Jessy en Lauren zijn niet alleen muzikaal aan elkaar verbonden maar ook in het dagelijkse leven vormen zij een koppel. De falsetto stem van Jesse doet je regelmatig afvragen of Lauren of Jesse aan het zingen is. In de close harmonies vielen de stemmen prachtig samen.

Het tweede deel van de avond stond in het teken van Carter. De eerste twee songs is het vrouw, stem en gitaar en dat is op zich al ruim voldoende. Maar de aanvulling van Jessy en Lauren maakt het nog wel net even mooier. Carter heeft inmiddels haar podiumpersoonlijkheid goed ontwikkeld en met de zekerheid van een pro debuteert ze nieuwe songs van het album wat net verkrijgbaar is en wat het publiek nog niet kent. Uiteraard komen ook klassiekers voorbij als “Wilder Side”. In tegenstelling tot de eerste set introduceert Carter haar songs. Iets wat onontbeerlijk is bij een luisterconcert, om songs van context te voorzien.

We kregen weer eens verhaal uit het alsmaar groeiende anekdote boek rondom de te vroeg gestorven Townes van Zandt. We kennen er al een hoop. Carter vertelde ter introductie van de song “Ten Penny Nail”, het verhaal over Guy Clark (ook helaas al niet meer onder ons) en zijn vrouw die een periode samenwoonden met Townes. Die laatste was een heel goede vriend van Guy en soulmate van Guy zijn vrouw. Carter liet soulmate vrij ter interpretatie. Op een zekere dag zijn zowel Townes als de vrouw van Guy, hem aan het treiteren en verwijten maken. Dit loopt zo op dat Guy zich op sluit met een fles whisky en de kamerdeur met grote nagels dichttimmert. De afloop wordt aan onze fantasie overgelaten. Als Carter zo’n verhaal hoort, ziet ze er gelijk een song in. “Tulsa” van Kaylyn Fay, blijkt niet zo zeer te gaan over de stad als wel over twee mannen. En natuurlijk kregen we nog het verhaal van “Rattle Snake Kate”. Dat we al kenden, maar nu officieel op het album staat. Kate rijdt op haar paard met haar kind op de rug en het paard wordt aangevallen door een rattle snake. Een beet kan dodelijk zijn voor zowel mens als dier. Kate bekendstaand als een zeer autonome dame, pakt haar geweer en schiet de slang dood. Op het geluid komt een hele troep slangen af. Ze blijft schieten om uiteindelijk de gedode dieren op haar paard te laden en ze laat van de huiden een jurk maken. Deze jurk is te bewonderen in het Greeley History Museum in Greeley, Colorado.

Muzikaal konden we genieten van gevoelige ballads en wat steviger werk, gebracht met de karakteristieks stem van Carter, prachtige close harmonies van de drie stemmen en de melancholieke tonen van de dobro van Jesse. Naast de kunst van het schrijven van goede songs heeft Carter ook een neus voor covers. De terecht door het publiek afgedwongen toegiften werd afgetopt met een klassieker van Shel Silverstein, de man die naast voor de Playboy schrijven, de favoriete kinderboeken van Carter schreef en verantwoordelijk is voor onder andere “The Ballad Of Lucy Jordan”, Sylvia’s Mother en nog vele andere klassiekers

Een zonnige dag was ten einde en met enige weemoed namen we afscheid van Carter, Jesse en Lauren. De zomernacht vol beloften werd al gauw weer de realiteit van alledag. Opruimen en Carter en co op weg naar Boxmeer. Bananen mee voor onderweg, want morgenmiddag een show in Amen.

Jesse Aycock & Lauren Barth

1.Flood To Drought [Lauren Barth]

2.House Of Love [Jesse Aycock]

3.Won’t Let Love [Lauren Barth]

4.First To Last [Jesse Aycock]

5.Learned It From The Sky [Lauren Barth]

6.Out To Space [Jesse Aycock]

 

Jesse Aycock|vocals, acoustic guitar

Lauren Barth|vocals, acoustic guitar

 

 

Carter Sampson feat. Jesse Aycock & Lauren Barth

1.Lucky *

2.Queen Of Oklahoma *

3.Wild Ride

4.Peaches [Carter Sampson/Jason Scott]

5.Ten Penny Nail [Carter Sampson/Jason Scott]

6.Wilder Side

7.Anything Else To Do

8.Tulsa [Kaylyn Fay)

9.Rattlesnake Kate

10.Hello Darlin’ [Zac Copeland]

11.Run Away

12.Queen Of The Silver Dollar [Shel Silverstein]

 

All tracks by Carter Sampson except where noted

Carter Sampson|vocals, acoustic guitars

Jesse Aycock| dobro, vocals

Lauren Barth|acoustic guitars, vocals

*Carter, solo