Caroline Herring

A songbird touched ground in Lage Vuursche!
 

Caroline is een wel belezen en in vele zaken geïnteresseerde singer -songwriter. Naast kennis van kinderboeken, sprookjes, mythen en sagen, is zij ook een vat vol kennis met betrekking tot de “Southern culture”, iets waar ze zelf een product van is. Naast dat ze haar familiegeschiedenis heeft uitgeplozen, heeft zij ook een graad gehaald op University of Mississippi na het volgen van een studie over die cultuur. Ze merkte nog op tijdens de show, dat er nog vaak wat denigrerend wordt gereageerd op deze studie. Maar dat men de rijkdom van deze cultuur vaak onderschat. Een gevolg van dat Amerikanen nog steeds gebukt gaan onder de frustratie dat alleen Europa een geschiedenis heeft. Iets wat nogal tegenstrijdig is aan de invloed hiervan op onze moderne cultuur. Caroline introduceerde elke song met een uitgebreide verklaring, hetgeen naast mooie muziek een college opleverde in het onderwerp “Southern culture”. Haar song “Mistress” behoort inmiddels tot de canon van de Texaanse muziek en verhaalt over een slavin die tot de dood van haar meester een gewoon leven leidt. Na zijn dood wordt zij onmiddellijk door de familie terug de velden in gestuurd. Een klein liedje wat in zijn eenvoud een geheel andere wereld beschrijft dan we kennen. Dat ons net als in de song “White Dress”, met de ingrijpende gevolgen van een perspectief verandering confronteert. Deze song over een blanke familie die uit hun dorp wordt verstoten omdat de jongste dochter een glaasje water geeft aan een donkere vrouw, die een brandende bus ontvlucht. Een bus in de brand gestoken door Zuiderlingen die het er niet mee eens waren dat de segregatie werd afgeschaft en de zogenaamde Freedomfighters (CIA agenten in burger) controleerden of mensen met een huidskleur niet meer werden gedwongen achter in de bus te zitten. Caroline presenteerde ons veel beelden over het Zuiden en de geschiedenis van het hardnekkige verzet tegen de afschaffing van de slavernij. Maar ook kon ze ons meenemen op bijvoorbeeld een vliegreis naar een bruiloft in Dallas en de ontmoeting met een man die de Chinese taal en zijn karakters uitlegt in combinatie met een aan haar andere kant gezeten “Fighterpilot”, die nog niet weet of zijn volgende opdracht in Irak of Afghanistan zal plaatsvinden. In dit gezelschap wordt er gesproken over de eenvoudige schoonheid van Chinese tekens en wordt de vraag gesteld: Hoe is het eigenlijk om mensen te doden als werk? Door zo’n ontmoeting is er weer een song geboren. Ondanks het feit dat Caroline kinderboeken en sprookjes belangrijk vind om te delen met haar kinderen, is zij wel heel duidelijk bij de introductie van de song “Fireflies” dat je kinderen niet moet weg houden van de realiteit. Zoals het meisje in de song alleen maar achter de vliegjes aanjaagt om die te verzamelen in een pot en geen weet lijkt te hebben van het historische huis wat vlakbij in de brand staat. Misschien is deze metafoor wel het meest veelzeggend over de persoon Caroline, schijnbaar veel bezig met kinderboeken en sprookjes, vaak etherische mooie songs, maar zij is zich geenszins onbewust van de soms harde realiteit en is een bijzonder kritisch maatschappelijk bewogen mens.
Caroline is in staat om zowel gehele toonladders als uitgebreide verhalen te verwerken in een simpel liedje. Ze belichaamt zowel kwetsbaarheid als kracht in haar songs en in haar persoonlijkheid. Maar uiteindelijk is ze een vrouw die het leven in de “Delta” kent als geen ander. Waar een vrouw van wanten moet weten, dit gecombineerd met het gracieuze van een dame uit het “Zuiden”, doet ze het begrip “Southern Belle” eer aan. Net bijgekomen van haar fluwelen voordracht werd de “Delta” van Lage Vuursche bedekt met een zacht laagje poedersneeuw. The Southern lady zette aan het stuur gezeten van haar huurauto in gezelschap van haar twee vrouwelijke roadies koers naar de volgende gig.

Meer foto’s op onze Facebook pagina en Beeldmateriaal op ons You Tube kanaal !!
 

1.See See Rider (traditional)

2.Camilla

3.Meadows Of Dan (traditional, arr. by Cecil Sharp Project)

4.Black Mountain Lullaby [Caroline Herring/traditional]

5.Traveling Shoes (a capella)

6.Summer Song

7.Mistress

8.Fireflies

9.Flee As A Bird [Mary S.B. Dana, 1840]

10.Joy Never Ends (Auld Lang Syne) [Caroline Herring/Robert Burns]

1.Wise Woman

2.Tales Of The Islander

3.White Dress

4.One Day She Saw Me

5.House On The Wheels

6.Maiden Voyage

7.Until You Go

8.Song For Fay

9.Lay My Burden Down
 

All tracks by Caroline Herring except where noted

Caroline Herring |vocals, acoustic guitar