ARTIEST/CONCERT
zaterdag 7 september 2013


American Aquarium

American Aquarium

Deze band uit Raleigh, North Carolina gevormd rond frontman B.J. Barham, maakte met hun éénmalige optreden op Blue Highways 2011 een verpletterende indruk als afsluiter van het festival. Een waardige opener voor ons nieuwe seizoen!

VERSLAG

Southern Nights Creepin’ up on ya.

 

Een opener van het seizoen die als een amalgaam van stijlen de programmering van In the Woods samenvat, wat kun je nog meer wensen?
De jonge honden van American Aquarium kun je ‘vroeg oud’, noemen in die zin dat ze inmiddels na vele jaren toeren ‘roadwise’ zijn geworden. BJ de voorman refereerde hier ook aan in één van zijn introducties. Hij wilde niet klagen en het was een prachtig leven. Maar de inkomsten konden beter. Zijn referentie was een puntige weergave van de dilemma’s van vele rondtrekkende artiesten. Een onderwerp wat in al zijn melancholie, eenzaamheid en vreugde steeds terugkeert in de lyrics van BJ.
s'Ochtends vroeg geland op Schiphol, even liggen en dan aan het werk. De jetlag sloeg bij de mannen op verschillende momenten toe. Na de soundcheck werd er gegeten als leeuwen en was de conversatie levendig. Over de veroordelen ten aanzien van jongens met een Southern accent, als ze optredens doen in de noordelijke staten van US. Overigens hadden deze inwoners van North Carolina hun eigen equivalent van ons België, in termen van grappen en platitudes over South Carolina. De energie van de maaltijd en de onverbiddelijke werking van een volle maag, deed ons vrezen voor de rest van de avond. Enige preventieve maatregelen en koffie op het juiste moment, zorgden ervoor dat de band er helemaal klaar voor was ten tijde van showtime. Inmiddels was de kleedkamer in zowel sfeer als geur veranderd in een busje van een band ‘on the road’. De mannen hadden er zin in! Het enthousiasme van BJ in combinatie met de droge opmerkingen van Kevin lieten al voor het optreden een band zien die gewend was samen te zijn en samen te werken.
De band trapte gelijk stevig af en kreeg daarmee hun eerste welverdiende klaterende applaus. Het optreden was een goede balans tussen de stevige nummers en de meer ingetogen ballads. De stem BJ is vaardig in beide genres. De bandleden stemden goed af op de omstandigheden onder andere door het gebruik van brushes door drummer Kevin. Omdat het publiek van In the Woods luistert in plaats van praat, besloot BJ na kort overleg in de kleedkamer tijdens de pauze,  om drie songs solo en semi akoestisch te doen. Het besluit was zo impulsief dat de bandleden al op weg naar het podium waren na afloop van de pauze, en toen pas van BJ de boodschap kregen dat ze de komende drie songs nog even mochten relaxen. Het was wederom een voorbeeld van goed gebruik maken van de omstandigheden en voor de luisteraars een afwisseling en kennismaking met de andere kant van BJ. Met Whit Wright, als de nieuwe Ry Cooder op slide, in combinatie met een solide maar niet overheersende bodem van bas Bill Corbin en drums Kevin McClain en het virtuoze, soms stevig rockende gitaarspel van Ryan Johnson vormden ze een eenheid. Kortom jongens gepokt en gemazeld, maar nog wel open voor verassingen en nieuwe uitdagingen en daar door enthousiast. De teksten van BJ zijn ingenieus, daar is al veel over gezegd. De voor het oog relatief simpele zinnen als: ‘Jij nam al mijn beste albums mee van o.a. de Stones, Beatles etc. als metafoor voor de kwetsing als gevolg van een verbroken relatie zijn van een grote schoonheid. ‘I hope he breaks your heart’ is ook zo’n stijlfiguur, toen Barham deze song ten gehore bracht, leek het gezien de passie waarmee hij het zong of het verwees naar een recente gebeurtenis in zijn leven. Het getuigt van kennis en klasse als je door een staande ovatie afgedwongen toegift kiest voor een song van een collega die als geen ander rootsmuziek onder de aandacht heeft weten te brengen.
Lage Vuursche werd een klein dorpje in het zuiden van de US, waar altijd iets onheilspellends in de vochtige lucht hangt en waar sprake is van een samenspel van elementen waar je geen grip op hebt. ‘It creeps on ya’. Het regende zacht en lauw aan het einde van de avond. De marechaussee had het erg druk gehad de afgelopen weken, maar dat was te regelen en je had er grip op. Deze avond was er iets wat niet te regelen viel. Ongrijpbaar en zelfs eng! Men was blij aan de paleis-poort toen het weer licht werd.
 

SETLIST

1.Hurricane

2.Tennessee

3.Jacksonville

4.Cape Fear River

5.Lonely Ain’t Easy

6.Casualties

7.Nothing To Lose

8.Betting Man

9.Harmless Sparks

 

1.Downtown Girls *

2.Road To Nowhere *

3.Water In The Well *

4.St. Mary’s

5.Northern Lights

6.Rattlesnake

7.PBR Promenade

8.I Hope He Breaks Your Heart

9.Burn.Flicker.Die

10.Look At Miss Ohio [Gillian Welch]
 

All tracks by BJ Barham except where noted

BJ Barham|vocals, acoustic guitar

Bill Corbin|bass guitar

Ryan Johnson|electric guitar

Whit Wright|pedal steel guitar

Kevin McClain| drums

* BJ Barham| solo