Ad Vanderveen
Ook In the Woods kent zijn tradities. Ontstaan om juist die grijze dagen van traditie te doorbreken, ontstaat er weer een nieuwe traditie. Maar gezien het enthousiasme van onze bezoekers en niet in het minst van Ad zelf, kan ons plezier het alleen maar bevestigen dat het een fijne traditie is. Ad heeft de volledige vrije hand zolang hij maar op het podium staat om 2030 uur op de 27e. Ook dit jaar zal hij ons weer verassen met zijn show. We wachten rustig af!
"Days of the greats" Ad zijn laatste album stond centraal op de traditionele 3e kerstdag, of wel "Ad's X-Mas experience". In deze tijd van terugblikken op het afgelopen jaar, is het nodig om iets ter markering te hanteren, de meeste mensen denken in jaren. Ad denkt in CD's, ze staan voor perioden in zijn leven. Op ons podium sprak Ad de zorg uit over het verdwijnen van het fenomeen van de fysieke verzameling muziek, die waarschijnlijk met het uitsterven van zijn generatie en het merendeel van het publiek van In the Woods zal gaan verdwijnen. Maar ook Ad die niet in jaren denkt, maar in muzikale perioden, kijkt op 3e kerstdag wel degelijk terug op het voorliggende jaar. Daar ontkom je niet aan als je elk jaar op dezelfde dag het In the Woods podium beklimt. "Days of the greats" gaat over verloren tijden toen er nog helden waren en de American Dream nog niet was vervlogen. Herrineringen worden alleen maar meer als je ouder wordt en voor een "Late bloomer" geldt dit ook. Als je elkaar elk jaar weer ziet in een periode als deze, schept dat nieuwe herinneringen waar je uit kan putten. Als je in staat bent om naast herinneringen en herkenning, het aanwezige publiek opnieuw te verassen. Doet de vraag zich voor of we aan het rijtje "Greats" niet zo langzamerhand een naam moeten toevoegen. Ook dit jaar wist hij binnen het speelveld, gemarkeerd door de datum 27 december, het podium van In the Woods en half negen als begintijd, een spetterend optreden neer te zetten. Ad deed het niet alleen, geflankeerd door de almaar mooier wordende stem van Kersten, prachtige tonen van de pedal door Rob van Duuren en vertrouwd en degelijk bas werk van Timon van Heerdt. Een droom kwam uit van Wiet Helweg, door met Ad te mogen musiceren. Zijn spel op de cymbal gaf een heel bijzonder tintje aan de muziek. Het samenspel met de pedal steel gaf een prachtige verbreding aan het totaal geluid van de band. Toen op verzoek van Ad, Rob Noteboom in het laatste nummer de trompet ter hand nam, was de muzikale spanning te snijden op het podium en onder het publiek. De toegift was al vooraf gegaan door een staande ovatie en ook na het laatste nummer bleef het nog lang onrustig in de zaal. Is er een betere manier om weer een prachtig muzikaal jaar af te sluiten? Wij zouden het niet weten. Als we na een kort reces in januari 2012 weer starten met een bijzondere zangeres, is er eigenlijk geen alternatief om 2012 anders af te sluiten dan zoals we dat nu al acht jaar doen.
1.Uphill [ unreleased ]
2.Driven By A Dream [ unreleased ]
3.Days Of The Greats
4.No Way To Quit
5.Still Now
6.New Late Bloomer
7.Bottom Drops Out
8.Pretty Girl [ Diana Jones ]
9.Your Bright Baby Blues [ Jackson Browne ]
10.Good Mourning
1.Your Radio Soul [ Diana Jones ]
2.Just Like Life
3.How Free
4.Whose Blues?
5.Grow Old With Me
6.If My Eyes Were Blind [ David Olney ]
7.Slippin’ Past
8.House Where Nobody Lives [ Tom Waits ]
9.Well Of Wonder
10.Old Vicious Circle [ unreleased ]
11.Intro: Greensleeves [ traditional ] Uphill [ reprise ]
Ad Vanderveen| vocals, acoustic guitar, harmonica
Rob van Duuren | pedal steel, acoustic guitar, vocals
Timon van Heerdt | acoustic bass guitar
Kersten de Ligny | vocals, acoustic guitar, percussion
Wiet Helweg | cymbal on ‘Old Vicious Circle’ and ‘Uphill’ [ reprise ]
Rob Noteboom | trumpet on ‘Uphill’ [ reprise ]